ಗುರು ಕವಚಂ ಕರ್ಣಂ ಬಾ ಹುರಕ್ಕೆ ಸುರಸಿಂಧುನಂದನಂ ಸೀಸಕಮಾ ಗಿರೆ ಮೆಯ್ಗೆ ಮುಳಿಯಲರಿಯದೆ ಕುರುರಾಜನ ತೊಡೆಯನುಡಿವೆನೆಂದಂ ಭೀಮಂ॥೨೮॥